چند نکته درباره چیچاریتو با طرح 2 سؤال...

1 - نگاه به چیچاریتو از زمان ورودش به باشگاه از یک جانشین فاصله زیادی نگرفته و اگر مثلاً کسی اومد و به شما گفت حتماً او با مربیان مشکلی داره و یا چیزی از این نوع, شما مطمئن باشید او داره با شما شوخی میکنه. در واقع دلیل این موضوع برمیگرده به نوع بازی او و شاخصه هایی که او با اونها رشد کرده.

دقت داشته باشید که او در 80 حضور برای باشگاه، 54 گل به ثمر رسونده که آمار به شدت خوب و قابل توحهی هست. حالا با این وجود چرا باید نیمکت نشین باشه؟ چرا؟

در واقع نگاه آماری نمیتونه همه چیز رو درباره یک بازیکن به شما ارائه بدند،جامعه آماری نیاز هر صنعنت هست اما مثلاً در فوتبال شما نیاز دارید برای رسیدن به یک نتیجه بهتر و پخته تر، بازی بازیکنان رو هم ببینید و در کنار جامعه آماری به نتایج شفاف تری برسید، گل زنی بیشتر در دید هست و خیلی از نتیجه گیری ها با متر گل زنی سنجیده میشن، در صورتی که شما شاهد هستید که بایکنان زیادی هستند که فیکس تیمهاشون هستند و آمار گلزنی چندانی ندارند، در حقیقت تأثیرگذاری مهمتر از گلزنی هست، هرچند خود گلزنی هم پروسه ای از تأثیرگذاری هست.
چیچاریتو یک بازیکن دوست داشتنی، خندان و بسیار خوش قلبی هست که باشگاه رو با دل و جون دوست داره و همواره عنوان کرده که باشگاه مهمتر هست. در محوطه جریمه او یک قاتل بی رحم و یک تمام کننده عالیست اما همین موضوع دقیقاً تبدیل به دلیل نیمکت نشینی او شده. ببینید، مربیان در این دوره نگاهی فراتر از یک بازیکن به عنصر درون زمین دارند و البته که اونها تقصیری ندارند چراکه توقعات همگام با رشد فوتبال رشد میکنند و مثلاً شما میبینید که آمار گلزنی رونالدو از تعداد حضورش در رئال بیشتر هست! آیا شما این روزها رو تصور میکردید؟ پس موضوعاتی از این دست نشان دهنده رشد فوتبال هست.

میتونید چیچاریتو رو بیرون از محوطه جریمه تفسیر کنید؟ خب شاید شما جملاتی چندانی برای این موضوع نیابید. شما نیاز به بازیکنی دارید که از عقب فضا سازی کنه، گاهی در نقش یک بازیساز برای خودش و دیگران ظاهر بشه، در لحظات نیاز پرسینگ رو انجام بده و حتی اگر لازم شدن تبدیل به هافبک باکس تو باکس بشه و یا شاید نیاز به حضور او در اعمال دفاعی تیم بشه و او همه توانش رو برای این کارها بگذاره در صورتی که که این تنوع رو در چیچاریتو دوست داشتنی نمیبینیم. حالا شما تصور کنید رابین، رونی و ولبک همگی آپشنهای زیادی رو به تیم میدند و حالا اگر رابین و رونی رو از سایر مهاجمین فعلی تیم جا کنیم، باز ولبک هم از چیچاریتو مقدم خواهد بود. او گاهی وینگر بازی میکنه، گاهی مهاجم، گاهی گل میزنه و گاهی گل میسازه و بی شک در کارهای ترکیبی روند بهتری داشته و البته گاهی هم تکنیکش رو به رخ کشیده. البته که چیچاریتو محسنات خودش رو داره. مثلاً من به شخصه او رو سرزن خوبی میدونم، استفاده بهینه ای از توپهای مرده داره و کاملاً فرصت طلب هست و سرعتش هم بد نیست و میتونه مدافعینی که در آفساید گیری اشتباه میکنند به بی رحمانه ترین شکل ممکن تنبیه کنه و خوب مدافعین رو دور میزنه اما شاید اینها کافی نیست تا شما در تیمی مثل منچستر یونایتد فیکس باشید. البته باید منصف بود و این رو گفت که عرصه رقابت با وجود رونی و رابین، همیشه برای او تنگ بوده اما این فوتبال هست و شما باید خودت رو به تیم تحمیل کنی، این یک رقابت هست. ولبک از حضور در تیم پایه های باشگاه تا حضور در تیمهای دیگه به صورت قرضی تا بازگشت به تیم اصلی و جلب اعتماد مربیان تا حضور در تیم ملی و گلزنی های مکرر رو اگر در ذهن خودمون مرور کنیم، معنی رقابت رو متوجه میشیم و باور میکنیم که بازی کردن او بیش از چیچاریتو دلایل مشخص و درستی داره.

شما در گذشته شاهد بودید نیستلروی هم بازیکن محوطه جریمه بود اما باز او گاهی به عقب می آمد، و سعی میکرد برای خودش موقعیت خلق کنه و به نظر من او وقتی به رئال رفت، از این نظر بازیکن کاملتری شد. و یا ما برباتوف رو داشتیم که بسیاری از طرفداران او تأثیرگذاریش رو در مقابل منتقدین دیمیتار برباتوف از نظر آمار گلزنی و سرعت کمش قرار میدادند و از او دفاع میکردند اما به هر حال او به عقب می آمد، بازیسازی میکرد، پاس گل میداد و حتی گاهی به روند دفاعی تیمش کمک میکرد و خصوصیت لیدری در بازی او همواره وجود داشته و این یعنی او یک مهاجم کاملتری نسبت به چیچاریتو بود، فارغ از مسائل دیگه.
دلیل دیگری هم برای نیمکت نشینی او میشه مطرح کرد، ضعف خط میانی در بازیساز هست. چیچاریتو نیاز به یک مکمل داره که از یک خط عقبتر او رو ساپورت کنه و برای او بازیسازی کنه، ممکنه عدم وجود چنین بازیکنی باعث شده باشه کارایی خود چیچاریتو هم کم شده باشه و در نهایت رأی به نیمکت نشین او داده باشه.
حالا در این بین این موضوع باز مطرح میشه که با این وجود چرا باشگاه رفت و چیچاریتو رو جذب کرد؟
قرار نیست همیشه با هر خرید شما به تکامل برسید. باشگاه مبلغی در حدود 7 میلیون پوند برای او پرداخت کرد که قیمت معقول و خوبی برای او بود و او بی شک ارزش این مبلغ رو داشت و تنها نیاز هست به آمار گلزنی او نگاه کنید. پس این مبلغ در مقابل این آمار به صرفه بود. گذشته از این، باشگاه به واسطه حضور چیچاریتو،طرفداران زیادتری در مکزیک پیدا کرد و در بحث اقتصادی این همه جوره به نفع باشگاه هست، هرچند نیاز میدونم متذکر بشم که نگاه باشگاه برای خرید همواره فوتبالی بوده و در درجه بعدی سود مادی.

2 - بحث تیم ملی و باشگاهی در خیلی از موارد از هم جداست. شما در باشگاه دستتون باز هستو اگر نیاز به بازیکنی دارید، میرید و اورو میخرید و بلاخره بازیکنی پیدا میشه اما ممکنه در تیم ملی اولاً نگاه مربیان فرق داشته باشه و در ثانی شما ابزار مورد نیاز رو 100% نتونید پیدا کیند، این رو از این نظر میگم که چیچاریتو همواره در تیم ملیش فیکس بوده و انصافاً آمار خوبی هم داشته. پس بهتره اینکه او در تیم ملی مکزیک فیکس هست و در باشگاهش شرایط دیگه ای حاکم هست رو خیلی باهم قیاس نکنیم.