برداشتی از بازی با اورتون: شکست از اورتون تلخ ترین و اسفناکترین اتفاق این فصل بود

شکست از اورتون تلخ ترین و اسفناکترین اتفاق این فصل بود.

بی شک آزمون و خطا در این روزگار و در این فوتبال به شدت سریع چیزی جز ضرر نیست، حالا به هر شکلی. متأسفانه کسب تجربه داره برای ما گران تمام میشه و این نگران کننده هست، چراکه بزرگی باشگاه رو مورد تهدید قرار داده.
شما برای موندن در فوتبال امروز نیاز دارید قواعدش رو رعایت کنید، ولو دوست نداشته باشید و یا اونو باور نکرده باشید. ما نیاز به بازیکن داریم و این خیلی فوری هست. شاید تنها جایی که میشه گفت نیاز به بازکن خاصی نیت، دروازه بان و خط حمله هست اما در سایر نقاط ما نیاز به بازیکن داریم، حتی تمدید قراردادها هم درد چندانی دوا نمیکنه. به هر حال کار به جایی رسیده که بزرگی باشگاه در معرض خطر جدیست. مسئولین از خریدها حرف میزنند و در عمل کاری انجام نمیشه. در جایی سر آلکس فرگوسن میگه که این موضوع روتینی هست که در هر فصل وکیلان بازیکنان زیادی رو به باشگاه پیشنهاد میکنند و این نشان میده به هر دلیلی عزمی برای جذب بازیکن وجود نداره وگرنه خرید بازیکن کار سختی نیست. مدتهاست که کار به جایی کشیده که شما نمیتونی از میان بازیکنان موجود کسی رو به عنوان فرشته نجات انتخاب کنی، چون عملاً این چنین اشخاصی از انگشتان یک دست در تیم کمتر شدند.
تهی شدن تیم مربیگری باشگاه و رفتن رنه و مایک اینجاهاست که خودش رو نشون میده، شاید آه اونها دامن مارو گرفته!!!!!
در این بازی فلینی بد بود، خیلی رک بگم که او کار خاصی نکرد. وقتی در یک دیدار خانگی دروازه بان و مدافع وسط شما ( اسمالینگ ) بهترین میشند، یعنی اوضاع خوب نبوده و حریف هرکاری خواسته با شما کرده. کما اینکه لوکاکو این چنین حالتی داشت. اگر شما میبینید یکی مثل اورا در این سن سرتاسر بازی میدوه و اون طور شوت میکنه، دلیلش کیفیت خود اوست وگرنه در این سن این نباید رخ بده. گیگز نماد باشگاه هست و در این شکی نیست که او مایه غرور ماست اما بیاییم تعصب رو کنار بگذاریم و یک بار هم شده باور کنیم که در 40 سالگی او نباید فیکس تیم باشه، عرصه عرصه جوانترهاست و وقتی او در مقابل استارتها و کورسها کم می آورد، دائماً به این فکر میکردم که او جور بازیکن نخریدنهای عده ای دیگه رو داره میکشه.
واقعیت رو باید پذیرفت، ما در این فصل و در چند فصل گذشته در یکی سری کارها خوب نبودیم و اتفاقات امروز حاصل کارهای گذشته ماست و حتی یک نفر دیگه جز خودمان مقصر نیستیم.

نگاه تعصبی چیز بدی نیست اما نباید باعث بشه انسان چیزهایی رو نبینه

در نهایت به این نتیجه میرسیم، میرسند، باید برسند که برخی چیزها و برخی نگاه ها باید تغییر کنه. این هست که هرگاه تیم در نهایت نتیجه لازم رو بگیره، دیگر کسی انتقاد نمیکنه، حالا بگذریم که شما همیشه مجبورید درصدی رو برای نقد بگذرید کنار که درست و یا نادرست بودنش خودش بحثی هست.
بحث جذب بازیکن بحث مهمی هست و ما نیاز داریم به بازیکنان جدید الورودی که به درد ما بخورند نه باززکنانی که یا مصدوم هستند و یا با تیم منطبق نمیشند. مویس معتقد هست تنها در صورتی دست به خرید میزنم که بدونم اون بازیکن در درازمدت به کار تیم میاد، این حرف درست هست اما در کل نمیشه خیلی هم وقت رو کشت.
3 موضوع این وسط مطرح میشه. باید ما بدونیم با توجه به شرایط از این فصل چی میخوایم.

اگر واسمون خیلی چیزها از جمله ضرر مالی و سقوط در رنکینگها و موفقیت در انعقاد قراردادهای تجاری و سود حاصل از مدیا و راه نیافتن به لیگ قهرمانان و...مهم نیست، پس ما میتونیم تا تابستان صبر کنیم و تحولی در تیم نبینیم و اما اگر میخوایم لالقل با قرار گرفتن در جمع 4 تیم برتر جلو یه سری زیانها رو بگیریم، که باید در ژانویه یه سری اقدامات انجام بشه و اما قهرمانی بعد سوم هست که شاید در این وضعیت خیلی دور از دسترس باشه و خوشبینانه.
اما از این بحثها که بگذریم، تو زمین ما مشکلات کم نداریم. در بازی با اورتون گاهی اورتونیها 3 دقیقه پاسکاری داشتند دریغ از یک بار که توپ به ما برسه و اوجش هم کارت زرد کاملاً بی دلیل رونی بود که عصبانیتش رو سر بازیکن حریف خالی کرد. در یک سوم میانی حریف افت ما در نگه داشتن توپ بیش از همه جا آشکار هست و حفظ توپ تبدیل به یک خاطره کم رنگ میشه. قدرت هجومی ما گاهی به شدت افول میکنه و من باز معتقدم بازیکنان دفاعی ما روی هم رفته شب خوبی داشتند که اورتون بیش از 1 گل دشت نکرد.

به نظرم سیاست و راه باشگاه در مورد خرید بازیکنان جوان و توسعه اونها کاملاً درست و به جا بوده و هست اما بالانس این وسط چی میشه؟ فکر میکنم در زمان فرگی و یا قبل تر از اون فرصتها زیادتر بوده، سرعت رشد تیمها به این اندازه نبوده و شاید وقت بیشتری برای توسعه جوانان بوده. الان هم میشه این کارو انجام داد اما وقتی داریم میبینیم که به هر دلیل فوتبال دست تیمهایی افتاده که تا 1 دهه پیش کسی اونها رو واسه حریف تمرینی هم به حساب نمی آورد، اونوقت صرف کردن وقت برای مثلاً یک جوان 17 ساله به نظرم چیزی جز رکب خوردن از خودمون نیست. حالا درسته که یک زمان شما میری رونالدو 18 ساله رو میخری و او میشه بهترین در دنیا و آخر سر هم گرونترین در دنیا اما خب مشکل اینجاست که این مثل رد شدن یک ستاره دنباله دار از کنار زمین هست که هر 115545151 سال یک بار رخ میده. شما میتونی در کنار برخی اقدامات زیرساختی، بیای و 4 تا بازیکن طراز اول رو هم در تیم داشته باشی و این یعنی رسیدگی به همه امور و تعادل.
اما در مورد مویس به نظرم مهمترین نکته این بود که مشخصات او با باشگاه جور بود و البته من همیشه فکر میکنم انتخاب به جا و درستی بود. او فرصت میخواد و این حرف درستی هست و باید منصف بود. او زیر فشار شدید هست. اگر ریز بشیم در کارهای فنی و خارج از زمین میشه او رو به ورطه نقد کشد اما با توجه به زمان کم به نظرم این منصفانه نیست.

به زودی، هيچكس ياراي مقابله با شياطين سرخ را نخواهد داشت